امید و ترس ...!!! واژه هایی که در سالهای اخیر معنای متفاوتی گرفته اند. امید به اتوپیا و ترس از دیستوپیا. ترس از گام برداشتن.هر لحظه پر از فجایع تازه و پخش زنده آنها با گزارشی هیجان انگیز؛ گویی به تماشای مسابقه فوتبال نشسته ایم و صدای فریاد "گل" توسط گزارشگر با تصویر منفجر شدن بمب در شهرها و کشورهای دیگر یکی میشود.
مطالعه کنید: طراح ایرانی در ران وی 2020 لندن
در نمایش اخیر متی بوان 29 ساله در هفته فشن لندن، مدل ها، لنزهای بزرگ و مخدوش شده بر سر داشتند که به گفته مدل های این نمایش، حتی راه رفتن با آن ها سخت بود. مدل ها تنها بر اساس تصویری که از قبل از runway دارند، حرکت می کنند؛ مانند خوابگردها! آن ها تصویری از دور و برشان ندارند. تنها تصویری گنگ و به هم ریخته.
آنها شبیه به موجوداتی غیر انسانی شده اند؛ " اما در یک زندگی واقعی". آنها گویی از آینده آمده اند که برخلاف فشن دهه 60 میلادی که نگاه به آینده با شور و هیجان بود، این بار آینده ترسناک به نظر می رسد. سرعت اطلاعات به قدری زیاد شده که آینده گویی در "زمان حال" حاضر است. دیگر منتظر آینده نمی نشینیم. آینده خود را در ما وارد کرده است، بی آن که بخواهیم.
در این دوران"پسا حقیقت" که دیگر توانایی درک و شناسایی آن مشکل شده است، این بحث که نقطه نظر سیاسی و اجتماعی بستگی به نگاه و "لنز" هر شخص دارد، یک کلیشه است که در سال های پیش قابل بررسی بود. در این دوران دیگر لنزها هم اثر ندارند. فقط سرگیجه ای برایمان باقی گذاشته اند. حتی توان دیدن نیست تا به مرحله بعد که تامل و درک حقیقت باشد، برسیم.
به قول طراح جوان، این لنزها برای عمل های جراحی استفاده شده تا زخم ها، واضح و با وسعت بیشتری دیده شوند، تا جراحی صورت گیرد. اما اگر از این لنزها در ابعادی بزرگتر مانند جامعه استفاده کنیم، دیگر زخم ها به چشم نمی آیند تا بشود آن ها را واضح دید و درمانشان کرد. تنها تصویری کدر!!! این نگاه دیستوپیایی متی بوان، از آن جا شکل می گیرد که اولین مجموعه اش در دوران "برکزیت" و همچنین انتخاب ترامپ به عنوان رییس جمهور بود و تاثیر زیادی در کارهایش گذاشت.
او در طراحی دیگرش، بیشتر نگاه زیباشناسانه به فشن داشته و همان طور که خود گفته است: " اگر بخواهیم صادق باشیم، چیزهایی در دور و برمان است که همه مان میدانیم چقدر سخت و شدید است؛ اما همه در این جا و در لندن جمع شده ایم تا ازین نمایش ها لذت ببریم". او با الهام از یونیفرم های بیمارستان و کت های ارتشی، قطعه هایی را برای عموم به نمایش گذاشت. که برخی از منتقدان این نگاه به دور از سیاست او را نقد کردند. اما گاهی تنها زیبایی یک اثر کافی ست تا تاثیرش را بگذارد؛ و این کاری ست که متی بوان در نمایشش به اجرا گذاشت.
مطالعه کنید: ترند چکمه و بوت های پاییز 2019
مطالعه کنید: آنچه که در هفته مد میلان 2020 گذشت
