با وجود تکهتکه بودن فشن در دهه 90 میلادی، زنان و مردان در انتخاب لباسهایشان تحتتاثیر آن بودند. فشن بازتابی از تاثیرات موسیقی، فیلم، خرده فرهنگها و همچنین خود تاریخ فشن بود. تفکر و همچنین لایف استایل پستمدرنیسم، هنوز به شکلی جدی مطرح نشده بود و اصطلاح ساختارشکنی از این دوره در صنعت فشن و طراحی لباسها بهکار رفت. در طی این سالها شاهد لباسهایی با لبههای پاره و سوراخدار هستیم که نشان از همان ساختارشکنی داشت. فرم دیگری که در این دوره باب میشود و در تقابل با پستمدرنیسم قرار میگیرد، مینیمالیسم است که از خطوط ساده و رنگهای محکم و غالبا خنثی استفاده می کند.
ترندهای دهه 90 میلادی
شلوارهای خاکی مارک Levi با نام تجاری Dockers بسیار مورد توجه واقع شد و همچنین استفاده از پارچههای حریر و بدننما و تنگ در این دهه به چشم آمد. در ابتدا این نوع لباسها چندان مورد توجه مصرفکنندگان قرار نگرفت و تنها در رانویها و کلوپهای شبانه به نمایش درآمد. اما آرام آرام مردم به تصویر لباس هایی پاره و یا بدننما و تنگ، عادت و شروع به پوشیدن آن ها کردند.
استفاده از تلفن همراه و پخش کنندههای CD در این سالها زیاد و یا حتی میتوان گفت شکوفا شد. به همین خاطر جوانان از شلوارهایی با جیب های زیاد استقبال کرده تا بتوانند وسایلشان را با خود بههمراه داشته باشند.
چین از پدیدههای مهم دهه ۹۰ محسوب میشود که به عنوان یکی از مراکز تولید عمده لباس، اجناس رابه صورت انبوه و با قیمت پایینتر در اختیار همگان قرار داد و حتی با برندهای معتبری مانند TSE به رقابت پرداخت.
در ادامه به ترندهای دیگر دهه 90 خواهیم پرداخت :
1 – استفاده زیاد از چرم در طراحی کت و دامن؛ به صورتیکه یک کت چرمی از ملزومات هر کمد لباس محسوب میشد.
2 – شلوار جین با سنگشور و طرحهای مختلف
3 – عینکهای متاثر از دهه 60 میلادی
4 – پیراهنهای توپ توپی و همچنین چاپ بر روی لباسها
5 – استفاده از تیشرت به زیر کتهای بلیزر
6 – جلیقه با دامنهای چهارخانه برای دختران جوان
7 – چاپ پلنگی که یکی از اِلمان های فشن زنان در دهه 90 میلادی به شمار می رفت و اکنون نیز همچنان طرفداران خود را دارد.
8 – استفاده از رنگهای نئونی و لباس ورزشی که اغلب توسط سلبریتیها پوشیده میشد.
9 – یقه اسکیهای بدون آستین و همچنین نیم تنههای کشی
10 – Bucket Hat
استایل های دهه 90 میلادی
در میان انواع استایل هایی که تاکنون بر اثر خرده فرهنگ ها و یا عوامل دیگر به وجود آمده اند، استایل های گرانج، گوتیک و هیپ هاپ مربوط به دهه 90 میلادی هستند که در میان جوانان و نوجوانان دوره، محبوب بوده و هستند.
استایل گرانج (Grunge)
استایل گرانج که پیش تر در مقاله هنر و فشن در دهه 90 میلادی درباره آن توضیح دادیم، یک استایل آمریکایی است که از عناصر بومی آمریکایی الهام گرفته و شامل پیراهنهای فلانل، لباسهای زیر توری، جوراب ساق بلند زنانه، لباس های چاپی، چکمههای دکتر مارتین و شلوار جین میشود. در سال 1992 فیلم Singles به بهترین شکل استایل گرانج را به نمایش گذاشت و در همان سال مجله ووگ (Vogue) مقاله ای با عنوان Grunge and Glory ارائه داد و باعث شد نگاه دیگر مجلات فشن هم به این سمت کشیده شود. به همین دلیل سال 92 نقطه عطفی در استایل گرانج محسوب می شود. طراحان زیادی مانند مارک جیکوبز و دونا کاران که از طراحان آمریکایی دهه 90 هستند، به این استایل علاقه نشان دادند و حتی کورتنی لاو، بازیگر و خواننده مشهور آمریکایی در انتخاب لباسهایش از این سبک استفاده فراوانی کرد.
استایل گات (Goth)
از دیگر استایل های مهم دهه 90، سبک گات است که کاملا مربوط به فضاهای گوتیک (Gothic) می شود. رنگ مشکی هسته اصلی گات است. خط چشم های سیاه و سنگین، لباس تنگ و چرمی با رژ لب و لاک ناخن تیره و همچنین توری از اِلِمانهای این استایل به حساب می آید.
فضاهای تاریک و داستانهای ملانکولیاییِ (Melancholic) مری شلی و ادگار آلن پو به گونه ای بر شکل گیری استایل گات تاثیر بسیاری داشتند. زیبایی شناسی گات الهام گرفته از دوران ویکتوریا و قرون وسطی است. سیوزی سیو (Siouxsie Sioux)، نوازنده انگلیسی در پیشرفت این سبک تاثیر چشم گیری داشت. سارا برنارد، کارولین جونز از هنرمندانی بودند که از این سبک در پوشش خود استفاده می کردند. در اواسط دهه شروع تاثیرات این استایل را در کار طراحان بزرگی همچون اولیویه تایزکنز (Olivier Theyskens) میتوان دید.
استایل هیپ هاپ (Hip Hop)
گروه های موسیقی مانند Boyz ll Men و Bone Thugs_N_Harmony در سالهای ابتدایی 90، سبک هیپ هاپ را در دست گرفته و استایل فشن خود را به گونه ای عرضه کردند که تاثیر آن را در سراسر دنیا میتوان شاهد بود. مجلات مشهور آن دوره شروع به نوشتن مقالاتی درباره استایل هیپ هاپ کردند. طرفداران و هنرمندان این سبک علاقه زیادی به تی شرت های گشاد، لباسهای ورزشی و همچنین شلوارهایی که بخشی از لباس زیر از آن بیرون میزند، داشتند. چاپها و لوگوهای بزرگ از المانهای این استایل به شمار میرود. کتهایی با برچسب برند روی آستینشان، که معمولا پس از خرید همه آن را میکَنَند، به شدت رایج بود. استایل هیپ هاپ اغلب با آکسسوارهایی مانند کلاه بیس بال که به صورت کج و یا برعکس بر سر قرار میگیرد، و همچنین سربند و جواهرات بزرگ به نام بلینگ کامل میشود.
از جمله لباسها و آکسسوارهایی که در استایل هیپ هاپ خیلی به کار میرفت، میتوان از کلاه کانگول (Kangol Caps) که برای اولین بار در دهه 80 توسط LL Cool J استفاده شد، نام برد. همچنین بوتهای تیمبرلند شدیدا محبوب بود که بسیاری از خوانندگان هیپ هاپ همچون Tupac، Biggie و Nas در آن زمان به پا کردند. شلوار جین از دیگر نشانه های استایل هیپ هاپ به حساب میآید. در طول زمان، خرده فرهنگهایی نظیر پانک توانستند جین را در دهه 80 از لباس کار به لباسی برای همگان در همه زمانها و مکانها تبدیل کنند و بر همین اساس برندهای معتبری چون ورساچه، موسکینو، کلوین کلاین و گِس شروع به تولید جین کردند.