شیوا و شیرین وقار، صاحبان برند وقار (VAQAR)، متولد تهران هستند. شیوا برخلاف خواهرش که در دانشگاه، هنرهای تجسمی درس خوانده است، فارغ التحصیل رشته مدیریت بازرگانیست. آنها به دلیل نبود موسسهی تخصصی مد در ایران، نتوانستند در دانشگاه، رشتهی مورد علاقهشان را تحصیل کنند. سال 2013 برند مشترکشان را تحت نام "وقار" راهاندازی کرده و به گفتهی خودشان برای زنان قوی و به روز لباس طراحی میکنند. ااولین حضور بینالمللی آنها در رقابت LVMH(شامل برندهای لویی ویتون، موئه و هنسی) بود که در سال 2016، برای اولین بار توانستند مجموعهي خود را در کنار طراحان جوان دیگر از جمله تومو کویزومی به نمایش بگذارند. VAQAR را میتوان به عنوان تولد دوبارهی مد در ایران به حساب آورد. طراحی آنها شامل برشهای جسورانه با پالت رنگی تقریبا خنثی است.
در ادامه مصاحبهای کوتاه با این دو خواهر جوان را میخوانیم.
چه زمانی تصمیم گرفتید به حوزهی مد وارد شید؟
ما همیشه علاقمند به همکاری با یکدیگر بودیم و مد تنها چیزی بود که میتونست برای هر دومون کنجکاوی برانگیز باشه. به همین خاطر تصمیم گرفتیم در این زمینه فعالیتمون رو آغاز کنیم و به دنبال این بودیم که علاوه بر علاقهمون، بتونیم از اون کار کسب درآمد داشته باشیم.
به نظرتون مشکل صنعت مد در این روزها چی میتونه باشه؟
امروزه در دنیای مد تنها چند برند وجود دارن که قادر به جریان سازی در این حوزه هستن. اونها اغلب توانایی معرفی کارهای جدید خود را از طریق روشهای مختلف تبلیغاتی دارن. از طرف دیگه هم، مصرفکنندگان خیلی سعی نمیکنند که برندهای دیگه رو تجربه کنن و با اونها آشنا شن. مردم اکثرا ریسک نمیکنن و مستقیم سراغ همون برندهای مطرح میرن که قبلا جواب پس دادن. به همین خاطر خیلی از طراحان مجبور میشن روش کاری خودشون رو تغییر داده و خود را با سلیقه تحمیل شده به مردم سازگار کنن. درصورتیکه هیچ علاقهای به اون ندارن و فقط برای فروش کارشون دست به همچین کاری میزنن. به همین دلیل خلاقیت کم کم متوقف میشه و طراح دیگه ایدههای نابی نداره.
آیا با ورود شما به فشن، دیدگاهتون هم تغییر کرد؟
قطعا. برداشت ما از یک لباس تنها مربوط به ظاهر و نوع ایستادنش بر روی بدن نیست. ما لباس رو به عنوان یک بخش مجزا و فردی در نظر میگیریم که داستان خودش رو داره و این داستان ارزشش بیشتر از ظاهر قضیهست. قصهی پشت هر لباس، بازتاب احساس یا فرهنگ اون فردیه که لباس رو میپوشه.
یک طراح جوان برای راه اندازی برند خود با چه مشکلاتی روبروست؟
مشکلات خیلی زیادی وجود داره، اما فکر میکنم برای یک طراح جوان که قصد داره فعالیتش رو در ایران شروع کنه، کار به مراتب سختتره. چونکه این رشته تازه وارد ایران شده و موانع برای فعالیت خیلی زیاده. مد در ایران خیلی جدی گرفته نشده و طراحان از حمایت چندانی برخوردار نیستن. همچنین نیاز به وجود سازمانهای رسمی برای حمایت از طراحان در زمینههای آموزشی، مالی و تجاری کاملا حس میشه.
برای شکل گیری یک برند به چه عناصری نیاز است؟
شناخت مخاطب نکتهي خیلی مهمیه. اینکه برای چه کسی طراحی میکنید. همچنین رابطهی خوب با مخاطب و فعالیت درست و مداوم در رسانههای اجتماعی اهمیت زیادی داره. فعالیت در رسانهها تاثیر زیادی بر فرهنگ میذاره.
استایل مدرن و استفاده شدیدا ساختارگرایانه در رنگهای مونوکروماتیک، آدمو خیلی یاد یوجی یاماموتو و ری کاواکابو میندازه. آیا این دو طراح بر کارتون تاثیر گذاشتن؟
ما عاشق کارهای آوانگاردِ "یاماموتو" هستیم. اگرچه رنگهایی که استفاده میکنیم کاملا براساس مفهموم موردنظرمون هستن و همان مفاهیم از دل حال و هوای ما در زمان مشخص به دست میاد. به همین خاطر خیلی متعهد نیستیم که فقط از رنگهای مونوکروماتیک استفاده کنیم.
مطالعه کنید: انواع استایل فشن
همکاری دوخواهر با هم چه سود و ضررهایی داره؟
راستش هیچ وقت احساس بدی از همکاری باهم نداشتیم. همیشه باهم خوب بودیم و اینجوری خیلی برامون آسونتره، چون نقطهنظر همدیگر رو خوب میفهمیم و میتونیم به یک جمعبندی برسیم. تواناییهای مختلفمون میتونه یکدیگر رو کامل کنه و در نهایت به یک چیز کارآمد ختم بشه.
ارتباط شما با موزیک چطوره؟
موزیک بخش مهمی از پروسهی طراحیهامونو تشکیل میده. اخیرا هم خیلی کارای اولافور آرنالدز رو گوش میدیم. مخصوصا Til Enda و Gleypa Okkur.
سال 2016 شما برای اولین بار تونستید کارتون رو در LVMH به نمایش بذارید. تجربهی خوبی بود؟
تجربهی فوق العادهای بود و مارو ترغیب کرد که بیشتر روی کارمون متمرکز بشیم. اولین بار بود که خارج از ایران جایزهای میگرفتیم.
شما الان در تهران زندگی میکنید. این شهر چه ویژگیای براتون داره؟
چیزی که ما خیلی دوستش داریم، نوستالژیه. جاهایی مثل بازار بزرگ یا تجریش رو خیلی دوست داریم.
مطالب مرتبط:
کیف جدید طراح ایرانی، سمبل قدرت و معنویت
همه آنچه که باید در مورد پریا فرزانه بدانید!
طراح ایرانی در ران وی 2020 لندن
مریم نصیرزاده طراح موفق ایرانی در نیویورک